Echte Doetinchemmers
We willen de Koning en heel Nederland tijdens Koningsdag natuurlijk ons mooie Doetinchem laten zien. Daarom maken we portretten van ‘Échte Doetinchemmers’. Zij vertelden ons wat voor hen het échte Doetinchem is.
Tot aan Koningsdag op 26 april 2025 verschijnen er steeds meer Echte Doetinchemmers op deze pagina. En uiteindelijk worden ze gebundeld in een boek. Je bekijkt alle portretten ook op Facebook en Instagram.
Suzanna
Suzanna: ‘Doetinchem heeft mooie natuurparken, het woord ‘Koninklijk’ waardig. Mijn fijnste plekje in Doetinchem is in park Overstegen. Ik woon er vlakbij en loop iedere dag in het mooie park. Ik zit er graag op het bankje bij de vijver, achter Plein 40-45. In mijn eigen tuin hoor ik best veel geluid van verkeer. Maar in het park is het heerlijk rustig. Ik ga meestal tussen de middag naar het park om mijn boterhammetje te eten en de zon op mijn snoet te voelen. En ook tussen 17.00 en 18.00 uur is het heerlijk rustig. Ik geniet ervan om naar de eenden, ganzen en vogels te kijken. En soms zie ik het ijsvogeltje dat daar in de bosjes bij het water zit. Het geeft mij een gevoel van rust en ruimte in een steeds drukker wordend Doetinchem.’
Gerrit
Gerrit: ‘Zo lang als de Gruitpoort bestaat werk ik er als vrijwilliger bij het Filmhuis. De romantiek van het begin: de kassa, een stoeltje, een tafeltje ervoor met daarop het geldkistje, het grote snorrende filmapparaat, het handmatig wisselen van de rollen, een film die knapt, het nachtelijk afbreken van de zaal; het is nu allemaal volledig geprofessionaliseerd. Ook de vooroordelen tegen “die hippies”, die zo nodig andere films naar Doetinchem wilden brengen, zijn verdwenen. Aan de opening van de Gruitpoort heb ik warme gevoelens: de 24 uurs soap (er werd de hele nacht doorgespeeld!) waaraan heel Doetinchem mocht mee doen met afsluitend drum- en showfanfare DES was geweldig! Momenteel draait het filmhuis ook op locatie: seniorencinema en de buitenfilms in de zomer. Inmiddels ben ik zelf senior en met veel plezier werk ik nog bij de Filmhuis in de Gruitpoort, en ik hoop dat nog veel jaren te mogen doen.’
Karin
Karin: ‘Het meisje met de staartjes op onderstaande foto ben ik. Tijdens de opening van het stadhuis door prins Claus in 1969 werd ik uit het publiek geplukt. Waarschijnlijk omdat ik opvallende kleding aan had: een rode spencer en een blauw-wit geblokt bloesje met een blauw rokje. Alle kleding is gemaakt door mijn moeder. Toen de foto gemaakt werd was ik pas 6. De foto stond destijds in een gemeentegids die we aan huis kregen en heb ik altijd bewaard. Als ik langs het stadhuis kom denk ik vaak nog even aan dit bijzondere moment.’
Kenny
Kenny: ”Als artiest sta ik vaak op te treden in kroegen en cafe’s. Doetinchem is mijn geboorteplaats. Ooit begon ik hier als dj, en nu sta ik regelmatig in de Doetinchemse kroegen te zingen. Spelen voor Doetinchems publiek is het allerleukst. Met eigen mensen om je heen merk je dat er een bepaalde speciale sfeer is die je elders in het land anders beleeft. Tijdens het afgelopen carnavalsgala zong ik een aantal nummers van Hazes tussen 1000 stadsgenoten. Het onthaal dat ik daar kreeg was fantastisch! Ik ga in mijn vrije tijd zelf ook regelmatig op stap in Doetinchem. Het leuke hieraan is, dat het eigenlijk niet uitmaakt waar je binnenloopt, het is er altijd gezellig en altijd een feestje. En er zijn genoeg bekenden waar je een praatje mee kan maken. Dat maakt Doetinchem zo leuk! Als ik ga stappen dan doe ik vaak een soort kleine kroegentocht. Ik zou de Koning zeker aanraden eens mee te gaan. Dan zouden we starten met een bolletje bier bij de Kartouwe. Dan een shotje bij Café Jansen, en de rest volgt vanzelf! Ik denk dat hij versteld zou staan over het Doetinchems gezelschap!’
Carole
Carole: ‘Voorheen gingen mijn hardloopmaatje en ik elke
woensdagmorgen een uurtje in De Kruisberg hardlopen. Wegens artrose in mijn voet gaat hardlopen niet meer en wandelen we nu zo’n 5,5 km als alternatief. Altijd lopen we nog even langs deze mooie
plek. Dit plekje in het bos is zo bijzonder omdat het altijd
mooi is, in welk jaargetijde je er ook komt. In het voorjaar en zomer is het er wel het mooist omdat het er dan groener is. Maar ook als het meer bevroren is, is het er prachtig. Je ziet er verschillende vogels en planten en altijd mooie luchten. De omgeving er omheen wordt weerspiegeld in het water van het ven. Vooral als de zon schijnt is het er prachtig! Het geeft je het gevoel vrij te zijn en het geeft mij innerlijke rust.’
Sylvana
Sylvana: ‘Ik ervaar Doetinchem als een fijne, rustige stad waar ik onbezorgd ben opgegroeid. Met haar weilanden, koeien, schapen en dan vooral de heerlijke plattelandsluchtjes. Want ja, ik denk dat ik één van de weinige ben die dat lekker vindt ruiken, haha. Mijn man en ik kochten twee jaar geleden een prachtige nieuwbouwwoning in Wijnbergen. Toch blijft onze wens een klein boerderijtje ergens daar tussen de koeienstront. Met als extra wens een Tiny house in de achtertuin waar mijn ouders in kunnen verblijven zodat ik ze makkelijk kan verzorgen mocht dit in de toekomst nodig zijn. Mijn man en ik werken samen als grafisch vormgevers en fotografen. Het is heerlijk om in je eigen stad te kunnen werken voor lokale ondernemers, met de nuchterheid. noaberschap en ons mooie dialect. Ons mooie stadje aan de oude IJssel dat met het jaar steeds mooier wordt. Waar je heerlijk kan eten, een drankje op een terrasje kan doen. Shoppen tot de winkels sluiten, gezellige en mooie activiteiten. Mijn stad, dat geen dorp is.’
Herman
Herman: ‘Samen met mijn ouders en broers woonde ik jarenlang in de wijk de Vijverberg, pal naast het Graafschap Stadion. Al toen ik klein was kwam ik hier vaak. Niet alleen om te kijken naar het voetbal, maar ook om samen met mijn vriendjes sigarenbandjes en flesjes te zoeken onder de tribunes. Ook maakten we de sta-tribunes en kassahuisjes schoon. Toen ik ouder werd trad ik in de voetsporen van mijn vader, Piet, die een architectenbureau had direct naast onze woning. Nadat de woning en de bedrijfsruimte verkocht waren, heb ik een tijd mijn advies- en architectenbureau in de Walmolen gehad. Daarom heeft de Walmolen ook een warm plekje in mijn hart. Helaas kan ik vanwege mijn gezondheid mijn vak niet meer uitoefenen, maar ik heb nog altijd een passie voor architectuur én voor de stad. Ook bezoek ik nog graag wedstrijden van mijn ‘oude buurtjes’: De Graafschap!’
Mijntje en Rosie
Mijntje en Rosie: ‘Wij waaien graag uit bij de Greephorst. Dit moet de Koning zien! Je kan er gewoon altijd spelen! Met koud en met warm weer. In de winter kun je er met sneeuw fijn sleeën. In de herfst kun je lekker met je laarzen in de modder spelen. In de lente en zomer spelen wij graag in het zand bij de waterpomp. Dan maken we dijken, kastelen en meertjes. Elke dag ontdek je iets nieuws in de Greephorst. We wandelen er ook graag met onze hond. We vinden de houten speeltoestellen superleuk. Maar ook de waterpomp! Én de rekstokken. Gelukkig wonen we bijna om de hoek. Het is maar 3 minuten lopen van ons huis. Vaak spelen we er even een uurtje, maar met warm weer soms wel de hele dag!’
Maaike
Maaike: ‘Ik ben geboren boven de winkel van mijn ouders, Vermolen lingerie, toen nog aan de Boliestraat. Met de buurtkinderen speelden we verstoppertje in de kelder van de Bedstee (een beddenwinkel op de plek waar Meester Mokka nu zit). Of we knikkerden op het pleintje tussen de Boliestraat en de Hamburgerstraat. Onze familielevens draaiden altijd eerst om de winkel en wij kinderen redden ons daar prima mee. Toen we iets ouder werden zagen we wel meer voordelen: lekker stappen naar de cafeetjes in de stad, heel dichtbij. En ik herinner me het eerste stadsfeest, naar aanleiding van 750 jaar stad Doetinchem. Een geweldige tijd! Het leven in Doetinchem is een sociaal leven van ons kent ons, en via via ken je bijna iedereen. Doetinchem is in mijn ogen een stad met dorpse gezelligheid. Dat zie ik ook terug in de winkel, mensen zijn trouw en gunnen jou de verkoop en dit reikt tot ver in de Achterhoek! Wij kennen de meeste klanten die binnenkomen en dan vooral hun BH maat.’
Gert Jan
Gert-Jan: ‘Ik ga graag hardlopen op het fietspad parallel aan de Barlhammerweg langs de Oude IJssel van Doetinchem naar Keppel. De stad uit, de weilanden in, de dijk op, het water langs. Vroeger kwam ik er vaak langs vanaf het water toen we als kind vele dagen op het water doorbrachten in ons bootje. Nooit gerealiseerd dat daar deze route liep. Een verrassend mooi stukje Doetinchem net buiten de stad waar het heerlijk rustig is. Op de dijk heb je mooie vergezichten over de groene weilanden en het water met voorbij varende bootjes. De kinderen gaan vaak mee op de fiets of de step. Samen een frisse neus halen, een leuk gesprek en reigers, konijnen en herten spotten. Elke keer zien ze weer iets nieuws!’
Corine
Corine: ‘Graag zet ik mijn werkplek Kasteel Slangenburg in het zonnetje. Naast mijn werk als leerkracht van een groep 6 in het basisonderwijs ben ik ook werkzaam in restaurant Het Koetshuis van Kasteel Slangenburg. Puur omdat mijn hart daar ligt. Een prachtig bos waar ik tot deze zomer altijd met onze Berner Sennen hond wandelde. Onze hond overleed plotseling op 5-jarige leeftijd. Na de crematie van de hond gingen we met ons gezin een kopje koffie drinken bij Het Koetshuis. Mijn oog viel op een vacature daar. En alsof het allemaal zo moest zijn: inmiddels werk ik daar! Het cirkeltje is rond. Een gave plek in Doetinchem die niet onbelicht mag blijven. Zeker omdat Het Koetshuis dit jaar totaal vernieuwd is en een echte verrijking is voor liefhebbers van deze omgeving met heerlijke hapjes en drankjes. Ook leuk in combinatie met een rondleiding door het kasteel!’
Dick
Dick: ‘Op mijn 16e ging ik bij de Koninklijke Marine. In die tijd heb ik veel landen bezocht en ook daarna woonde ik op veel plekken, in binnen- en buitenland. Een paar jaar na mijn pensioen keerde ik samen met mijn vrouw terug naar mijn geboorteplaats Doetinchem. Deze prachtige stad, met zijn dorpse karakter, heeft mij in mijn jonge jaren veel leef- en woonplezier gegeven. Al snel voelde ik mij weer helemaal thuis. Na enkele maanden werd ik vrijwilliger bij het Stadsmuseum en leerde nog meer over de historie van de stad. De Walmolen heeft een speciaal plekje in mijn hart, maar ook op de oude veemarkt waar de 2 keuvelende boertjes staan (gemaakt door mijn oom Adri) kom ik graag. En niet te vergeten de Catharinakerk in het centrum waar ik ben gedoopt en waar een, door onze familie geadopteerd, gebrandschilderd raam direct opvalt. Nu ben ik vrijwilliger bij de Graafschap HET Museum. Als mensen vragen waar je woont en je zegt “in Doetinchem” dan is steevast de reactie: “Oh de SUPERBOEREN”.’
Yuri
Echtgenote Maryse over Yuri: ‘Yuri werkte jarenlang bij Gringo’s en behoorde zo’n beetje bij het interieur. Hij heeft er vele harten gestolen van lieve klanten en vrienden. En uiteindelijk ook mijn hart… of ik dat van hem. Hij is nog steeds regelmatig te vinden in de Grutstraat waar hij graag met kennissen, vrienden en oud-klanten gezellig bijpraat.
Het bijzondere is dat Yuri, net als zijn zus Diana, uit Georgië is gevlucht. Maar sinds hun komst heeft hij Nederland en vooral Doetinchem in zijn hart gesloten. Hij rijdt zelfs met een oud portretje van Beatrix in zijn auto, kent zowat iedereen in Doetinchem en kan inmiddels al een aardig woordje plat praten!’
Mechteld
Mechteld: ‘Ik voel me in Doetinchem thuis. Ik ben er, net als mijn ouders, geboren en getogen. En ik woon er nog steeds! Ik ging in Doetinchem naar school, volleybal al meer dan 25 jaar bij de mooiste volleybalclub en werk al bijna 20 jaar bij Partner in Pet Food (voorheen Mervo products). Ik ben mede verantwoordelijk voor “de reizende hond” die op de silo bij Partner in Pet Food is geschilderd en nu een eyecatcher van Doetinchem is geworden!
Mijn favoriete plekje? Dat is de Saap Roelofs-fietsbrug, naast het spoor over de Oude IJssel. Vanaf de brug heb je aan de ene kant zicht op het centrum van Doetinchem met de molen en de kerktoren. En kijk je de andere kant op, dan zie je ‘de reizende hond’
Anna
Anna: ‘Ik ben geboren en getogen in het noorden van Nederland en 14 jaar geleden voor de liefde naar Doetinchem gekomen. Zijn naam is Martijn: wél geboren en getogen in Doetinchem. Nu, heel wat jaren later, ben ik nog steeds gelukkig met onze 2 meiden en onze kat in ons paleis in de mooie groene wijk Overstegen. We zijn blij om te wonen in dit stadse dorp waar alles dichtbij is. Ons favoriete plekje, en zeker dat van mij, is Beachclub Stroombroek. Uren turen over het water en genieten van de zon, samen met de kinderen op de plek waar ons leven officieel samen begon… Een mooie, bijzondere plek met veel mooie herinneringen. Een plek waar je even het gevoel hebt op een andere plek te zijn…
Henk & Geertje
Henk: ‘Als wijkverbinder Schöneveld probeer ik mensen in de wijk met dezelfde positieve energie bij elkaar te brengen. Zo kunnen we samen mooie ideeën verwezenlijken. Mijn mooiste eigen verbinding is met mw. Geertje Maandag. Ze is geboren in Noord-Brabant, is 88 jaar en wijkgenoot. Sinds 2020 wandelen we elke vrijdagochtend vanaf 08.00 uur en na afloop drinken we altijd een bakkie koffie. Tijdens onze wandelingen hebben we de mooiste gesprekken, over persoonlijke dingen maar ook over wereldnieuws. Het viel ons op dat op de vroege ochtend maar weinig mensen elkaar groeten. Onze missie: iedereen die we tegenkomen tijdens onze wandelingen, met een glimlach begroeten met: ‘Goedemorgen!’. Hoe mooi om te zien dat na 5 jaar dit concept blijkbaar aanstekelijk werkt. In de ochtend worden we nu zelf al begroet!’
Christel
Christel: ‘Ik ben geboren en getogen in Doetinchem 66 jaar geleden, aan de Dr. Huber Noodtstraat. Als we naar school gingen liepen we altijd via de drukke Dr. Huber Noodtstraat langs de oude stallen, later Talk of the Town. Dan om slagerij Schuurman, door het kleine straatje langs het oude Wilhelminaziekenhuis naar de St. Anna kleuterschool en de Liduinaschool. Mijn jeugd speelde zich af in de stad, het centrum. Nu wonen we op een appartement boven “Sachtleven” en kijken we uit op de IJssel en de Bleek. Een mooiere plek als Doetinchemse kan ik me niet voorstellen. Hier denk ik vaak terug aan de vele herinneringen van het oude Doetinchem en kijk ik vaak de albums van mijn hele familie door: nostalgie en memories… Ik zou er boeken over kunnen schrijven!
Mehmet & Ipek
Mehmet woont al 54 jaar in Doetinchem. Zijn vader was een van de eerste gastarbeiders in Doetinchem destijds in 1965. Iedere dinsdag gaat hij met zijn vrouw naar de markt. Daar geniet hij altijd van een heerlijk gebakken visje of haring bij M. Zeefat. De dinsdag markt is zijn favoriete plek, waar hij zichtbaar geniet van de sfeer en de mensen. Ook de kleinkinderen mogen vaak meegenieten van een lekker visje. Mehmet: ‘De markt is als een tweede thuis: hier komt alles samen – het eten, de mensen en de verhalen.’
Bram
Bram: ‘Ik woon in de wijk de Vijverberg. ’s Ochtends fiets ik vaak in alle vroegte op mijn oranje studentenfiets over de mooie Vijverlaan naar het station. Het begint langzaam licht te worden en de sfeer is elke keer anders. In de verte grazen de Schotse hooglanders heel vredig in natuurgebied De Zumpe. Langzaam kom ik in de buurt van het Graafschap stadion. Het grote verlichte logo doemt op. Altijd kijk ik even door het hekwerk heen het stadion in. Ietsjes verder fiets ik onder de hoge bomen door. Grote zwermen vogels vliegen boven mij en maken veel geluid. Via het onverharde pad kom ik langzaam in de buurt van het station waar het boemeltje naar Arnhem al klaar staat. Een mooier begin van de dag bestaat voor mij niet! Dit straatje, een verborgen juweeltje, is voor mij de ultieme schoonheid van Doetinchem.’
Thea
Thea: ‘De Kartouwe is voor mij de mooiste plek omdat ik er ben opgegroeid. Het is voor mij een hele eer om dit café te mogen runnen. Dit soort cafés zie je niet veel meer in deze moderne tijd. De kleinkinderen van de gasten van vroeger komen hier herinneringen ophalen over vroeger. Je zou het een grote huiskamer kunnen noemen waar iedereen zich fijn en welkom voelt. Een uniek onderdeel van Kartouwe is de biljarttafel van meer dan 100 jaar oud. Zou de Koning hier een avondje binnenwandelen? Dan zal hij zeker een fijn gevoel overhouden aan zijn bezoek. Vooral omdat Kartouwe een authentiek bruin café is met een warme gastvrije uitstraling en met een hele grote vaste klantenkring.’
Ellen
Ellen: ‘Natuurgebied de Zumpe ligt nagenoeg in mijn achtertuin dus ik wandel er zo naar toe. Alleen, met de hond, of met het hele gezin. Vooral vroeg in de ochtend is het genieten van de stilte en de natuur. Waarom de Zumpe volgens mij zo typisch Doetinchem is? Het ligt voor (of achter, hoe je het bekijkt!) stadion de Vijverberg, en het is een fijne plek om even te ‘zijn’, te vertragen en genieten van de natuur. Ik heb er heel wat picknicks gehad met mijn dochters en ook hebben we er kikkervisjes gevangen en gezocht naar de Schotse hooglanders. Dat roept heerlijke herinneringen op!’
Ben
Ben: ‘Als ik daar bij de molen op het bankje zit ga ik terug in de tijd. Naar toen ik ongeveer 8 jaren oud was. Dan kwam ik hier in de winter samen met mijn vriendje die een slee had. We suisden dan met razende vaart naar beneden, helemaal tot aan de tramrails waar we tot stilstand kwamen. Gelukkig maar, want anders waren we in de IJssel beland! Als ik op het bankje zit denk ik altijd weer even terug aan deze tijd.’
Mark Boumans
Burgemeester Mark Boumans: ‘Voor mij is het Kruisbergse bos met kasteel De Kelder het mooiste plekje van Doetinchem. Hier kom ik graag om mijn hoofd leeg te maken en te genieten van de natuur. Meestal wandelend, maar zo nu en dan ook op de mountainbike. Al kwam ik er wel net achter dat ik wat aan m’n rem moet laten doen. Dat verraadt misschien een beetje hoe vaak ik deze fiets erbij pak. Ik ben benieuwd naar jouw favoriete plekje in onze mooie streek!’
